SAHİ, BEN KİMİM HAFIZ?

Yorgun meali ömrün, hafýz…
Her düþ karesine eziyet ettiðim kadarým
Hatta fazlasý aþkýn
Bir de meziyet bellediðim bir iklimde
Sönmeyen ferim, fenerim
En laciverdiyim göðün
Bir bulutsa tünediðim, hafýz
Irklarýn da en asili iken aþk
Nazenin güftelerden sökün eden o refüze edilen
Bir aþkýn da ikramýdýr çaresizliðim.

Gönle bulut olan
Ýçimde kalan her dirhemi
Ukde bildiðim masallarýn leylak rengi
Belki de yeþilinde gözlerin
Yaþaran bir göðün neferiyim, hafýz
Aþkýn Ýlahi Sýrdaþý iken Rabbim
Bir tek O’dur beni geri çevirmeyen
Ellerimde nem,
Yanaklarýmda kalmadý pembenin tini
Göðsümde devasa bir kuþ
Oysaki el kadar yüreðin haznesi
Mevsimlerden ölüm, hafýz
Hatta ölümden de betermiþ
Bu cefakâr aþkýn yükü ve yüklemi
En çok da içimde saklý o emir kipi…

Ýlla ki baðýrýrken birileri
Sevmelerin meali, hafýz
Hem bu aþkýn rengi
Hem de solmak bilmeyen güllerin acýmasýz dikenleri
Elbet kendime batýrdýðým
Kendime yüklenip nihayetinde kendimi
Terk ettiðim elbet yoktur yalaným, hafýz
Hem sen bilirsin beni:
Az mý çýktýk yokuþ yukarý
Sonra da öldük mü zemherilerde
Hala kardelen vasfýmla
Hala açmaya doymayan o sefil gülün meali
Bir varým bir yok, hafýz
Hem açým hem tok.

Sürgünlerde uçuþan redifler
Kilitli kalpte saklý anahtar
Rengim de ýrkým da sevgi
Maviden baþla
Kolaysa pembeye dönsün rüya
Solsun da serpilsin yeniden olabildiðince
Edimlerde hararetli bir mevsim
Asil yüreklerde saklýdýr rengim
Hem siyahým hem beyaz
Hem sýrtýmda kamburum
Hem yangýnlarda sönmeyen ateþim
Sahi, ben kimim hafýz?

Kýlýf geçirmesin kimse içimdeki yetime
Kolaysa vursunlar beni
Beni benden eden asi yüreðin de
Bitimsiz elemi
Efkârýn dibine vurdum hafýz
Varsa yoksa çözemediðim o ki;
Kâinatýn þifresi, hafýz
Elbet saklýdýr içimde en derinde.


Sosyal Medyada Paylaşın: