Gün Gelir
Yaþam þarkýsýnýn notalarý kaybolur, sonra sesler yitip gider. Kimse bilmez, ölüm mü yaþamý doðurur yoksa yaþam mý ölümü.... Ve ;ne zaman durur bazen, ne de içinde aþklar yaþarken... Sen!
Es
S/es
Bir rüzgâr gibi..
........
Kendimi bulmak için çýkardýðým yangýnda
Önce küllerimi buldum,sonra seni.
Tüm yaþam bir tekrarlanýþ sanki.
Duacýnýn duvarlarýna balyozla vurulalý çok oldu
Çok oldu dalgakýranlarda boðulan denizin yitip gitmesi boþlukta
Yurtsuz kaldýk, kimsesiz ama yalýn
Gece fenerleri ateþ böcekleri gibiydi yokluðunda...
Yýkýldý evler, yýkýlýr evler, yurtlar taþ olur... daðlar olmuþtu, olacaktý, geride býrakýlan zamanda duruyordu sevda
Ben, aþký düþünüyordum vadilerin karanlýðýnda...
Ýklim yer/yüzünü deðiþtiriyordu..
Önce sesler sonra nefesler kayboldu
Eksik bir gökyüzü, nefesinde es oluyordu, ölüyordu rüzgâr..
Geride kalan sandalyeler bomboþtu...
Sahte masallarla avutuyorduk kendimizi..
Annemin memesini özlüyordum
Heveslerimin yaprak dökümünde
Halen yaþýyordum, þaþýrýyordum!
Ýçimizde binbir menekþe, binbir kýlýç, binbir hançer, yaþýyorduk...
Otopside süt diþlerim iz bulunuyordu
Hiç bir yere ait deðildik. ... Bir duraklamaydý mavi
Ahir zaman kesiði, mor bileklerinin kýyýsýnda, kýzarýyordu...
Kapalý çarþýlarda kaybediyorduk dengemizi
Notasýz bir þarkýdýr artýk düðün
Dün olur gider uzaklara
Kör uþaklarý cehennemin,
Ýblislerin gözlerinde dibi delik çanaklar, gök/yüzlerinizi çamura buluyordu.
Gökyüzü herkesindir denirdi ya hani þarkýlarda
Yalnýzlýk es/inde yeþil yaprak
Düþmeye duruyordu
...
Mevsimler hep deðiþsin istiyordun
Yani yaþamaktýr, tek derdin
Yani hüsrana gebe yalnýzlýklar biriktiriyorum düþsu günlerde
Oysa sen eþsiz bir estin zamanda
Nefes aldýðým Baþak tarlasý
Güne, güneþe bakan yüzüm! Sen....
Fýrtýnalarý bekliyorduk kýyýlarda!
Fark etmiyorduk, iki deðil tek adýmdý dünya...
Bir es,zaman tanýklýðý...
Nefes aldýðým
Ve size yazdýðým
Kelimelerle yarattýðým tablolar
Bir es.....
.....
Hayatý yaþamaktan vazgeçip,sizi yazmaya baþladýðýmda,
O hastalýklý baðýmlýlýklarýn esiri olduðumda koptum yaþamdan.
Artýk sizin hayatlarýnýzla vardým.Sizin gülüþlerinizin,kahkahalarýnýzýn esiri;kendiminse gardiyanýydým. Bir bitkisel hayattý yaþadýðým.
Sahte kahramanlar yaratýp,onlar için savaþtým.Onlar için yazýldý, tüm o aþk baladlarýný... Yaþadým!
"Ve yaþam solar bazen
Bilmezsin neden
Sönen nedir
Çözülen ne ?"
12 Mayýs 1998_28 Ocak 2021
gülgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.