İnsanız Yaşamın Kanlı Ovalarında

Durgun gönlümüzün azgýn sularýndan
Onca dün geçiyor, göðsümüzde alev
Savunmasýz bir dildir taþýdýðýmýz
Unuttuk çehremize gül ekmeyi.

Geç kalýnmýþ mutluluklarýn ülkesine
Onca gemi kalkmýþ, ruhumuzda mazi
Vakitsiz bir yolculuk bedenimizdeki
Biçemedik asla ömrümüzün deðerini.

Yedi yaþanmamýþ iklime yürüyoruz
Bütün sahipsiz düþlere cengimiz var
Ýnatçý bir hiçliðe biliyoruz savaþlar
Kalleþ pusularla hederken insanlar.

Kimi yavan ekmek soðanla çok mutlu
Kimileri bir çuval sarý altýna kul oldu
Onca can kalleþ saldýrýlarla toprak oldu
Ýnsanýz biz yaþamýn kanlý ovalarýnda.

Aydýnlýk yarýnlarýn ýslak sahillerinde
Unuttuk zamana sevgiyle hükmetmeyi
Anlamsýz çýkarlarýn çýkýnýnda ölümler
Hesabý yerde kalan insanýma ne ettiler?

Ellere sinmiþ ölüm emri, mazeretleri çok
Tortulu sancýyla düþtüler yere, suçlarý yok
Ýnsanlýk suçu iþleniyor her gün, failleri çok
Kan bürümüþ gözlerde bir damla yaþ yok.

Selahattin Yetgin


Sosyal Medyada Paylaşın: