BULUTLAR KAR TOPLADI İNSANLARSA UMUT

Ilgýt ýlgýt sözcükleri kapýp da koyuverdim göðe
En masum sevgiydi, pür-neþe
Düþtüðüm yolda
Umudun ýlýk nefesi
Aþkýn bakiyesi illa ki d/iri bir özlem
Elbet ölü nefsin mizacý kayboldu
Renklerin solgun na’þýnda
Kötülük ve melekler kapýþtý
Derken doðdu gün ýþýðý
Gerçi içimizde illa ki kaplýydý bir yer siyahla
Melun gölgelerden firar ettikçe mevsim
Kýþ güneþi bile yetti de arttý hatta
Nazenin sesinde süzülen kar tanelerinin
Bulutlar kar topladý
Ýnsanlarsa umut.

Ufkunda saklýydý mizacý yarýnlarýn
Öncesinde unutulmuþ acýlarýn da
Neferi idi günde saklý o mizaç…
Öðün atlayan bir kuþ belki de
Terk edilen göðün en sadýk muhafýzýydý

Masum bir sadakatle baðlý
Aþkýn makûs talihinde yanýp söndükçe ýþýðý
Titreyen bulutlara konan
Doðmamýþ ruhlarýn ve meleklerin
Ilýk sesinde mevsimin belki
Soðuk olsa havanýn neminde saklý bir gülücüktü
Bahþedilen
Bahsi geçen her acý illa ki
Unutulacaktý dokundukça rahmete.

Meftun rüzgâr kap kaça uðradý
Kayýplarýn külünden doðdu masumiyet
Firarý olsa da dünlerin ve umudun
Sadýk kimse birbirine el verdiler
Gürbüz sesinde aþkýn
Ketum gölgeleri de kovan gök kuþaðý
Layýðýyla yaþayan ve sevenlerin mabediydi
Ýçte saklý o derya
Ýçre dönük bir sevdayla
Mahlasý neydi sahi ufkun?
Matemin sarmalýnda özenle
Sevdikçe insan
Ve ihlasý da yüklendikçe…








Tutulan ne güneþti ne de ay ve tüketilen sadece zaman ama çoðalandý iyilik ve sevgi ve insanlýðýn türevi olsa da bunca acý en çok da mazlumlar aðlarken kalbinde saklý ne varsa sundu mevsimin saðdýcý her yeni gündü dolan miadýn baþa döndüðü ve yaþamaktý ilacý evrenin yaþatýlan inançtan ötesi yoktu asla ve tüm yüreklerin bir arada ç/aðladýðý en çok yürüdükleri o mukaddes yolda yoktu da dönüþü ve iman gücüyle tüm evren aklandý paklandý aþkýn mahcup kanatlarýnda doðmanýn da kývancýyla.



Sosyal Medyada Paylaşın: