Baharda açan çiçek, Güzün soluyor. Sabahýmý aydýnlatan güneþ, Karanlýðýma sebep oluyor. Hani o sevdiðim yýldýz varya... Saati gelince, O bile beni terk ediyor. Sanýrsýn dünya bizimle alay ediyor. Ya kimse gerçeði bilmiyor. Ya da herkes yalan söylüyor. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.