Hemşire'm

Taptaze yaðmurlar kondu topraðýna,
Yaðmur Allah kokuyordu.
Allah’ýn boyasý ile boyanmýþ toprak,
Seni sýmsýcak sarýyordu.
Saçlarýnýn örgüsü çözüldüðünde,
Kýzýlca bir kýyamet koptu annemden,
Yüzündeki çizgiler belirsizliðin haritasý oldu.
Gölgesinden vuruldu babam,
Büyükçe çöktü dað,
Olay mahalli gözyaþý koktu.

Senden sonra günler,
Döngüsünü deðiþtiren atlar oldu.
Gökler aþiyan ruhuna; görüyorsun,
Perþembe günleri Yasin suresi,
Cuma günleri Fatiha doldu.

Serçe’nin biri imamýn yolunu kesti,
Zihnimize Fil ayaðý deðdi.
Sensiz anýlan tüm anýlara, geçmiþe,
Geçmiþ sandukasýndaki tebessümlere
Balýk olduk, balýk hafýzalý olduk.
Yol kesen serçe seni þakýdý,
Baykuþ ahval tercümanýydý.
Okundu Fatiha, imam okudu,
Yürüdü cemaat, cemaat kabristan koktu.




Sosyal Medyada Paylaşın: