Suretimin Atlası

yeni yetme bir tekerlemeydi zaman
dilimde peltekleþen,
dilimde aðdalaþan
her hecesiyle seviþirdi,
dil ucum
mahrecim ve tonlamam.
süzülüp havaya karýþýrdý,
oksijenle yýkanýr, parçalanýrdý.
gündüz fiþeði gibi patlar,
mavimsi tonlar bir bir açardý.

büyüdü zaman,
irice bir þey oldu
gözlerime siyahýn gölgesi diye oturdu.
çizgiler belirdi sýrdan mercanda
kaz ayaklarýný sunarak, arsýzca.
suretimin atlasýnda çizgiden mezarlar,
sevdiðim kadýnlar, hoyrat atlar
gümüþten tezyin olan süslü halhallar.

þakaðýmda tuz, þakaðýmda buz çiçekleri
sakallarýmdan dökülüyor ölüm mevsimleri.
öp beni þah damarýmdan,
ister annem ister tanrý gibi.
ölmeden öp beni,
ölürsem mekruh olur öpücüðün,
konarým kýrmýzý dudaklarýna ölüm ölüm.

dudaklarýn dirimle demlensin,
ölümüm cihanýna küller serpmesin.


Sosyal Medyada Paylaşın: