Portakal Çiçeğim

Nemrudi güneþ doðarken daðýnýn yamacýndan,
dökülür cümle karanlýðým, ziya dolar þakaklarým.

Tanrýlar seni konuþurlar,
ölümlülerden hasedim sana,
tanrýlara iliþmem hased konusunda.
maazallah çarparlar falan,
iþ alamam dertsiz baþýma.

Tanrýlar demiþken,
portakal çiçeðim, portakal tenli sevgilim
iman etmiþ deðilim onlara.
genlerimde putpereslik var,
babam muhavvit bir þair,
annem put ustasý bir adamýn tevhidten kerimesi.
bir kardeþimin göðsünde kolye,
Hubel isminde.
Allah’ýn kýzlarý avlumuzda
Lat - Menat - Uzza
habeþi bir çýðlýk kopuyor gökten: haþa!
kuyumuz var bizim, dibi dipsiz
dibini bulana lulu’lar-inci’ler baðýþlanacak.
küçükken rüyada düþmüþtüm içine
bir keresinde,
orada vahiy katibi olmuþtum
elif’e çelme taktým diye,
yazýk ki kovulmuþtum.
o gün bu gün uyumam,
o gün bu gün yazmam
o gün bu gün inanmam
o gün bu gün tapmam
o gün bu gün kafirim.

portakal çiçeðim, sevgilim,
soyun bana, dilim dilim inanayým sana
bakarsýn bedeninde hacý olurum.
Sosyal Medyada Paylaşın: