Gözlerin Yeter
Ben kuru topraðým; nehirler gibi
Çaðlayýp akmaya gözlerin yeter
Nazarýn güneþin, nurun naibi
Dünyamý yýkmaya gözlerin yeter
Gönül belasýnýn derdinden kaçýp
imana gel desem, baðrýmý açýp
Sýðýnsam dergâha dünyadan geçip
Çileden çýkmaya gözlerin yeter
Kendi denizimde geçer her demim
Uðramaz kimsenin suyuna gemim
Ben de þu dünyada suçsuz âdemim
Baþýmý yakmaya gözlerin yeter
Benim ellerinde çifte nakkare
Vurma, yeter artýk; can pare pare
Gözlerin ecelim için emare
Baþýma sýkmaya gözlerin yeter
Kaybettim özümü, özüm sendedir
Dilim de lal olmuþ, sözüm sendedir
Ýstemem iki göz, gözüm sendedir
Aleme bakmaya gözlerin yeter
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.