bir aný daha koyduk , kum saatini sessize alarak, yelkovaný akrebi zembereðinden kopararak, güneþi ay’ýn koynuna býrakarak, takvimden bir yaprak koparken, yeni bir tarihi kelebeðin kanadýndan koparttýk, hepsi bir aný, hepsi bir kum tanesi, hepsi kayýp bir yaþamýn, çerçevesiz kareleri, yaðmur damladý, kar sepeledi, ýslandýk, büyümedik, boy vermedik, yaþ’lý bir çýnar gibi, güz giydik, baharý gülümsedik, soranlara, yaþamýn mayasý çalýndý, dedik... hepsi bu... aný dedin, ya anýlar hiç mi hatýrasý yok ? dediðin aný, bir yaný, yanýk saný. sustu, sustum, saatlerde sustu, zaman durdu, ya da ben öyle sandým... her þey bana sustu, ben beni susturdum... saný iþte... Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri #kýzýma Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.