HAYIRLA ANAN OLMAZ
Bundan emin ol ki, ölünce seni
Bir Allah’ýn kulu, hayýrla anmaz.
Kör nefse uydun da, soldurdun teni
Küfrü savunur da, yüzü kýzarmaz.
Baþýna toplanýr, ayyaþlar/keþler
Yara çok derindir, vurulmaz neþter
Ýnsanlar/hayvanlar, gökte ki kuþlar
Onun bacasýna, baykuþlar konmaz.
Hep tersine akar, küfrün sularý
Boynundadýr, cehennemin yularý
Ne kendi huzurlu, ne komþularý
Yakýnlarý bile, aah çekip yanmaz.!
Daðarcýkta yoktur, yeterli azýk
Her zaman samana, çakýyor kazýk
Yüzüne tükürsem, tük’rüðe yazýk
Yüzü köseleþmiþ, asla utanmaz.
Yeter sizin, attýðýnýz kazýklar
Birlikte diyelim, olsun yazýklar
Vatan hâinleri, sütü bozuklar
Bâtýla inanýr da, Hak’ka inanmaz.
Kimi câhil Prof., kimisi hacý
Bu hâllere düþmek, ne de çok acý
Man kurtlaþmýþ kafa, hem de mandacý
Buna raðmen onlar, her an kýnanmaz…
18/01/’21
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.