Kısır döngü...

hayatý bir çemberin etrafýnda yürüyüþe benzetmeye baþladýðýmýz andý...


gece, yaðmur bereketi ile kurulan soframýzda
elleri nasýrlý bir garip balýkçýydý
açýlmýþ sohbet beyaz buðulu çay bardaklarýyla
gazete manþetlerine nispet
dünü anlatmamaya yeminli
ki, olan olmuþ zaten; artýk çok geçti!...
ki, þimdi; bir anda dün olurken
gelecek en büyük belirsizlik,
ölüm ise hiç bilinemeyendi




gece, yaðmur bereketi ile kurulan soframýzda;
yaþamý bakýþ açýna baðlý,
ortalama bir yolda
ki, çýplak gözle görülendi...
kýyýsýnda hiç gitmediði camdan bir mabet
ki, içi sýr kaplýydý...
duvar dese; duvar,
kapý dese; kapýlar açýlacak
ve hatta kapanacaktý...



gece, yaðmur bereketi ile kurulan soframýzda;
þafak yaklaþýyordu
susuyordu!
duyuyorduk
ve gülüyorduk terlememiþ býyýklarýmýzla
korkuyordu!
ki korkularý, olasýlýklarýn çocuðuydu



içinden geçiyordu isyanlar
içine iþliyordu sözler, gözler...
anlam çatýsýnda gözleri kuruyordu;
içinden çaðlýyor; duyamýyordu...




hayatý bir çemberin etrafýnda yürüyüþe benzetmeye baþladýðýmýz andý...


gece, yaðmur bereketi ile kurulan soframýzda;
yeniden doðmayý öðrenecekti, ölümü yaþayarak!...






Sosyal Medyada Paylaşın: