Kulaðýmda senin sözün.
Yüreðime zarý kalsýn.
Çekilmiyor artýk nazýn.
Gözlerime türü kalsýn.
Daha kime eseceksin.
Dudak büküp küseceksin.
Küle ayak basacaksýn.
Alevinin harý kalsýn.
Gülüþüme þaþtýn durdun.
Duluðunda küsme ordun.
Bana lafý sokup vurdun.
Ýçlerinden biri kalsýn.
Bakýþlarýn hep enginde.
Söyle tenin ne renginde,
Yeter artýk bu yangýnda.
Fazla durma koru kalsýn.
Bilsen bende kimler saklý.
Kimi haksýz, kimi haklý.
Elden alma sen bu aklý.
Feryatlarýn geri kalsýn.
Dosta hasým ise yükün.
Kusurunu bir bir dökün.
Ar taþýna otur bakýn.
Taþarsan da kiri kalsýn.
Sakýn konma, daldan dala.
Kapýlma ha, esen yele.
Gel kendine etme çile.
Heveslerin yarý kalsýn.
Köz eyleme külü döþe.
Dinmez yaran, boþu baþa.
Denk gelirse bir el baþa.
Baharlarýn diri kalsýn.
Benden sana gelsin naðme.
Vara yoða boyun eðme.
Birisi’ ne sakýn deðme.
Gönüllerde yeri kalsýn.
zekeriya duman
Dostlardan inciler....
Ýstemem ben ruhu kötü
Zehirler is duman tütü
Düzeltmez þer hiç bir ütü
Bozuk ise veri kalsýn.....Resul Civcik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.