Çoðalmýþtý yine bu akþam üstü.
Bende devran sürer karýn aðrýsý.
Ýçimi sancýnýn ordusu bastý.
Ciðerimi tarar, karýn aðrýsý.
Bu nasýl bir aðrý, fitneyle fücur.
Varla yok arasý, bücür mü bücür.
Nefes alýp verdikçe, yüreðim acýr.
Her kýlýða girer, karýn aðrýsý.
Uykuya bir dalsam, uykumu böler.
Yatakta gezdirir, elinde yular.
Dakika saydýkça yüzüme güler.
Güneþleri görür, karýn aðrýsý.
Ne beni öldürür, ne benden cayar.
Ne de acýsýný kendinde duyar.
Yüzümü soldurup sarýya boyar.
Dönüp hayal kurar, karýn aðrýsý.
Gözümle tutunca iki yýldýzý.
Rahvan atý gibi kalmadý hýzý.
Sessizce içimden sývýþtý sýzý.
Oyunlara durur, karýn aðrýsý.
Acýmadýn zalim, döktüðüm yaþa.
Muhannetsin bende, süzülme boþa.
Birisi gelirse bak koþa koþa.
Seni sele verir, karýn aðrýsý.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.