þelaleler aktý içimde þimdi biri hatýrlattý yine, seni bana “o mavi gözler” dedi hiç yokmuþsun gibi… halbuki tarih sayfasýnda sende vardýn, belki yedi, belki de altý yýl ama vardýn. yüreðimi incitti bu hayat. ne kadar çabalasam da var olan bir hayatýn kaybolan insanýsýn, canýmsýn. kocaman yüreðinle hala içimdesin kilitlendi kalbin kalbime… hangi kelimeyi bulurda söyler bu dudaklarým! oðlum, hatýrladý yine annen seni bakýyorum yollara … çocuk sesleriyle inliyor sokaklar, sadece senin sesin yok. karýþmýþ insanlar birbirine, sadece sen ayrýsýn benden beklerim kavuþma vaktini sessizce…… baðýrmayan feryadýmý bir tek sana yazdým. hiç duymasýn yavrularým incinmesin hayatlarý bana bakan kirpikleri yaþla ýslanmasýn þelaleler aktý içime derin, derin inen hasretinle sarýldým yine kendime sen, dedim sana unutmadým hala, benimsin benim……
14 mart 2007- 17-45
Atike Rana
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Maria Zafer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.