bir ay ýþýðý deðdi üzerime secde de aðlar acým, iner tüm ruhum topraðýn derinliðine karanlýk çöker yeryüzüne... en derin hali ile ben, seccademle dost...
ay ýþýðý deðer, yüzü kara insanlara. bir anda parlar kaný,mazlumun. bebek aðlamaz, anne sevemez, baba artýk evine gelemez. karanlýk bir ordu geçmiþtir sokaklarýndan çalýnan hayatlara bedel, gece, utanýr kendinden...
ay ýþýðýnda aðlayan var, görmeyen yüreklere inat, ismini belki, karanlýk saklar.... elleri,nur topraðýna sürülmüþ biri var aðlayan,kadife kalbi ile sende kaybolan ben var.....
Atike Rana 21-00 2007
Sayýn Ömer Ekinci Micingirt abimizin ’siz hiç ayýþýðýnda aðladýnýz mý’ þiirine sanki bir cevab gibi.....Merhamet ve doðru düþünmeyi Rabbim bizden almasýn.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Maria Zafer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.