Koþar adým nefes nefeseydi
Omuzlarý çökmüþ yüzü solgundu adamýn
Elindeki valizlere sýðdýrmýþtý geçmiþini
Acele ediyordu son trene
Yetiþmek için.
Merdivenlerde tökezledi ayaðý
Kalkamadý
Daha bilet alacaktý giþeden
Uzaklardan geliyordu
Yaklaþmakta olan trenin siren sesleri.
Sendeledi ayaklarýný sürüye sürüye yürüdü
Kan ter içinde gelmiþti giþeye
Bir bilet istedi
Nereye diye sordu giþedeki memur
Neresi olursa olsun dedi.
Bir an önce uzaklaþmaktý buralardan niyeti
Geride bir þey býrakmamýþ
Bavuluna yerleþtirmiþti her þeyi
Artýk onca yaþanmýþlýk
Ýki damla göz yaþýnda saklýydý.
Güç bela bindi trene
Yerleþti cam kenarýna
Gözlerinin önünden geçti bir bir
Kahýr dolu günler
Anlamýþtý!
Sevmek ona haramdý
Bir daha sevmek mi tövbe diyordu yüreði...
Refik
13/01/2021
Ýstanbul