Benimle mutsuz olup olmadıklarını mı? Ekmek almaya gidiyorum diye çıktıklarında bir daha eve dönüp dönmeyeceklerini mi? lsırganlardan sakınarak ormana iniyorum. . . Yapabilseydim şayet, sarılmak Bu geceki ikinci akşam yemeğini mikrodalga fırında ısıtıyorum. Antidepresyondan haz etmiyorum. . .
Ölüp gitmiş bir adam artık o. Bu kadar. Yeni doğmuş bebek mezarlara gülücükler saçarken ben siyahlı kadına sarılıyorum. . .
Her şeyi görüyor. Tabutunu mezara yerleştirirlerken kulağıma fısıldadı. Kendimi ilk kez o zaman yakın hissettim işte ona. . .
Sıradan bir cenaze töreni, kısa bir vedaydı. Bir anlıktı o bakışma, ne ki sürüp gidiyordu hala. Bebek yuvarlandı, . .
Sümükleri akıyordu üzerime soğuktan dona dona izliyorum onları. Bir silah sesi duydum ve o saf merakımla başımı arkaya çevirdim. Kulak kesildim . Neydi bu gürültü ? . Bebek nerede ? . .
Sonra bir anne çocuğunu nasıl ararsa öyle aramaya koyuldum. Koşarak ya da yürüyerek değil.... . .
Ne gündüz ne gece, ne çatı burası ne de taşra . . Hakkari Çukurca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fors_5 Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.