Evlâdım

Bir telaþla geldim yalan dünyaya
Bir telaþla gidiyorum evlâdým
Herkes gibi ben de dalýp dünyaya
Tatlý bir düþ görüyorum evlâdým

Dün kayboldu yarýn ise kördüðüm
Ölüm denen kýlýç çözer düðümü
Bir düþ imiþ göz açýkken gördüðüm
Ölüm dersen inananýn düðünü

Günler tarla, amel tarlada tohum
Kâh doluya kâh boþuna saçýlýr
Tam mahsulü derme vakti gelince
Malý mülkü terk ederek göçülür

Gölgelermiþ meðer dünyada gezen
Akþam olur tüm gölgeler kaybolur
Böyle gelmiþ böyle gider bu düzen
Sen ekersin, biçersin yiyen baþkasý olur

Herkesin hayatý bitmeyen bir roman
Ne kalemi tükenir ne de yapraklar
Tüm sýrlarýn örtülür öldüðün zaman
Nice sýrlar saklar kara topraklar

Berlin, 12 Muharrem 1425 Perþembe

Sosyal Medyada Paylaşın: