Mevcut bir özlemdir aþk. Sandýðýn kenarýna dökülen yaþ gibi Yasla eskiyen zaman Ruhun huzura duyduðu özlem Severek ihya ederken benliði Kanatlarýnda uçuþan sözcükler Kelebek ömürlü bir günde Günden kasýt dokunmak yüreklere Yüreksiz mevsim deðil bizi diri tutan Bilakis rüzgârýn sesinde demlenen þiirler.
Hecelerin ýssýzlýðýna kol kanat geren bir i mge Ve iþte o büyüyen zümre Göðe yerleþik bir bakýþ Sonsuzluða deðen nakkaþ Aþkla dikilen her yama Delik bir gövde deðil Delinen mýsralar Aþký azat etmekse ne haddimize?
Soluðumuzu tutup Solan yediverenler Güle inat eden bülbül elbet En çok seven kendinden…
Katlarýn kanadýðý Kanatlarýn koptuðu Kopacak kýyametin öncüsü belki de Sitemi yüreðin sadece kendine Kimlikse kanayan bir heceden çýkýp da yola Aþkýn son bulduracaðý özlemde Açan güfte güfte þiirler.
Kayrasý dünün Gün mizaçlý mührü yüreðin ve de Mahal vermekse sona Baþý kayýp bir masaldan çýkýp yola En çok da çýkmaza düþen þair Ýçinde saklý beyitler ve o lahit ki Sessizliðin bire bir eþleþtiði.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.