LEYLİ YA/4

I.
Leyliya…
Kentin loþ sokaklarýnda
Kaldýrým önü su birikintilerinde yansýyorken yüzün
Her yaðmur damlasýndaki hüzün kadar gerçek
Her karanlýk köþe kadar kederli
Camlara kazýnan görüntülerdeki yüzüm
II.
Vaveylalar sarýyor her yanýmý
Gece kan döküyor üzerime
Ellerim gökyüzüne açýk gözlerim toprakta çakýlý
Islak bir güvercin düþüyor saçaktan
Titreyerek
Ah kendi içime gömüyorum kendimi
Belki de ölümdü yakamýza takýlan
III.
Leyliya…
Her yaný çürük kokusu kaplamýþ
Ahmaklýðýn bol olduðu dünyada
Gökyüzünü boðuk kara bulutlar sarmýþ
Hercümerç uyandýðým rüyada
Sokaklar boþ, sokaklar kendini seyre dalmýþ.
IV.
Sükunet vaat etmedi bana yýllar
Sadece sükut vardý geride
Ten çatlar ten yarýlýr kan kalýr deride

Miþli geçmiþ zamanlardan geliyorum Leyliya
Gel/miþ geç/miþ nihayetlenmiþ
Kaç devir olmuþ sönen viranelerde
V.
Durdu zaman solmuþ mimozalarýn üstünde
Güneþ battý ay karanlýk
Yýldýzlar çekti ýþýklarýný gök yüzünden
Beklediðim gibi gelmedi vuslat
Ölüm var dedi birisi
Biliyorum
Aynalardan düþerken silüetim
Utangaç aþýk profilinde
Kollarýma dolanýyor karanlýðýn en mavisi.
VI.
Leyliya…
Þimdi at ellerinden ufalansýn gece
Daðýlsýn içime sinen uhunetim
Bittiðinde aþk söylendiðinde son hece
H.AKOVALI

Sosyal Medyada Paylaşın: