BİZ NERDE YANLIŞ YAPTIK

BÝZ NERDE YANLIÞ YAPTIK

Anam der ki;
Dostluðun adý kaldý
Sevginin varlýðý dilde.
Komþunun ýþýðý neden yanmýyor,
Gariplerin yürekleri soðuk þimdilerde,
Sofranýn ayuçlarý hepten boþ.
Hal hatýr gözlerimde tüttü.
Biz nerde yanlýþ yaptýk yavrum.
Çocukluðumdaki dere kurudu,
Toprak küstü,
Yaðmur bizi unuttu,
Biz benliðimizi, duygularýmýzý unuttuk.
Kim aç bilmiyoruz,
Kimin sobasý tüter göremez olduk.
Anam der ki,
Bu dünya benim tanýdýðým dünya deðil,
Hanelerimiz küçük,gönüllerimiz büyüktü bizim.
Ocaklarda tencereler kaynasýn,
Sofralar dolsun taþsýn,
Çöreklerimin kokusuna eller dizilsin,
Yoldan geçen ana çayýn var mý desin.
Bu dünya baþka dünya yavrum.
Biz nerde yanlýþ yaptýk.
Unuttuk,unutturulduk her þeyden.
Yitirdik özümüzü,kimliðimizi,
Ruhumuzun ayarlarýný deðiþtirdik,
Gönüllerimizin kapýsýný kapattýk,
Baþka,
Biz nerde yanlýþ yaptýk evladým.


Sosyal Medyada Paylaşın: