Bilirsin

Bu yolda rahat rahat giderim sanma
Kâfiri de fasýký da huzur vermez adama
Horlandým, itildim, kakýldým amma
Satýlmadým satýlmam da bilirsin

Kâh çevrenden sana baský yaparlar
Kâh severler, kâh çelmeyi takarlar
O insanlar ki dinime hor bakarlar
Eðilmedim eðilmem de bilirsin

Dilim silahýmdýr þiirim mermim
Hamd olsun cephane doludur kalbim
Bu kervanla yola düþmüþ giderim
Yorulmadým yorulmam da bilirsin

Bir tek dünya için uðraþý zarar
Bir lokma bir hýrka yeter de artar
Uðraþsýn dursun da bir avuç çakal
Ezilmedim ezilmem de bilirsin

Deðer verme bir tek ilmi olana
Allah bakar kalpte olan imana
Bu yolda olup da sonra çýkana
Þaþýrmadým þaþýrmam da bilirsin

Ehl-i nâr bu yolda binbir kafile
Ne söylesen kâr etmez ki nafile
Dinimi bilmeden ölen cahile
Üzülmedim üzülmem de bilirsin

Sýrtým açýk dostuma isterse býçak çeksin
Gam, keder,dert gelirse dosttan gelsin
Tek kâfirden okþamasý gelmesin
Okþatmadým okþatmam da bilirsin

Ne var ne yoksa vermeli dinin emrine
Din yolunda þereftir çekilen çile
Kâfire býrak gülü soðaný bile
Koklatmadým koklatmam da bilirsin

Din elbisem paramparça her bir yeri yamalý
Ben yoksulun biriyim oldum dinin hamalý
Bu dine binerek yükün taþýtanlarý
Sevemedim sevemem de bilirsin

Berlin, 19 Þevval 1424 Pazar

Sosyal Medyada Paylaşın: