DÜNYAMIZIN GIDASI

Hoþamedine geldim, ey sevgili canan!
Asýrlar gibidir bana, firkatinin yaptýðý tarumar
Hoþ geldin ey kalbimin derinliðindeki mercan
Senden ayrýldýðýmdan beri, yaþamadým hiç bahar

Meðer; sevgi bir yana, dünya bir yanaymýþ
Bunu; insan, ömrünün sonuna gelince anlarmýþ
Gençlikte “hayat bitmez” gibi bir his vardýr
Asýl nedametler, onlarca yýldan sonradýr

Ömrün kýsalýðý, hayatýn uzunluðunda gizlidir
Ayrýlýðýn acýsý, vücudun tüm organlarýnda hissedilir
Bir anlýk efelenmene yenik düþme, ey gençlik
Bunda ne yiðitlik vardýr ne de zerre kadar bir mertlik

Tek baþýnaysan, anlamsýzdýr dünya hayatýn
Ne beyninde, ne vicdanýnda olmaz asla rahatýn
Araþtýr, öðren, olup bitenlerden ders al
Hayatýn boyunca piþmanlýklara hep olma hamal

Dünyanýn zevki sefasý, ne þöhrette ne paradadýr
Hayatýn lezzetini, gönlün inþirahýný saðlayan yardýr
Ey insanoðlu! asýl deðerli olan þey para ile satýlmaz
Bil ki, kiþilik, karakter, sevgi, öyle ele avuca sýðmaz

Neþe, sevinç, huzur varsa, dünya bize cennettir
Azap, sýkýntý, meþakkat ise cehennem ile eþtir
Dünya’yý cennete, cehenneme çevirmek insanýn elinde
Aslýnda biz dokunmazsak, doðada her þey yerli yerinde

Ruh olmazsa, sadece cisim, posa, neye yarar
Hangi akýllý gidip, cevheri çöplük yerde arar
Yeryüzü cennet mi, cehennem mi biz karar vereceðiz
Yarattýðýmýz cennete, cehenneme de kendimiz gireceðiz

Canlýlardan, sadece insan oðlu tabiatý bozuyor
Kötülerin ortaya çýkmasý için, beyni bile kazýyor
Gittikçe uzaklaþýyor güzel meziyetlerden fersah fersah
Sonunu hazýrladýðýný böyle görür, kalktýðýnda bir sabah

02.01.2021-Ankara





Sosyal Medyada Paylaşın: