KÖY HAYATIMIZ
Küçük bir dünyanýn çocuklarý idik
Oynar, zýplardýk köy merasýnda
Allah’ýn doðadan bahþettiðini yerdik
Mutluyduk, köyümüzün yaylalarýnda
Arkadaþlarýmýz, keçi, inek ve koyun
Bazen de çiçekten çiçeðe konan arýydý
Misafiri olurduk, deredeki suyun
Bu su vücudumuzun þifasýydý
Býyýklarýmýz terlemeye baþladýðýnda
Koca aðaçlarla boy ölçüþürdük
Arkadaþlarla yan yana geldiðimiz anda
Yeryüzünü delercesine yürürdük
Dünyamýz küçük, hayalimiz büyüktü.
Ailemizden aldýðýmýz eðitimler
Aslýnda bize en büyük yüktü.
Onun için gençler köyden giderler
Uður böceði ile murat arardýk
Uçtuðu yöne doðru ufka bakarak
Gizli gizli, içten içe yanardýk
Ýçimizdeki yâri sayýklayarak
Utancýmýzdan, açamazdýk aþkýmýzý
Ne yârimize, ne de baþkalarýna
Sarýlýp patlardýk biz, bazý bazý
Kapanýrdýk annemizin ayaklarýna
Tertemiz ve masum idi sevdamýz
Yalan dolandan ýrak ve de hilesiz
Helal ekmek kazanmak içindi, kavgamýz
Hayatýmýz þeffaf idi, hem de lekesiz
Bilmezdik Dünya’nýn bu kadar geniþ olduðunu
Ancak görebildiðimiz âlem bizimdi
Varlýðýndan habersiz þeyin bilmezdik yokluðunu
Köyde yetiþen ürünler bize yeterdi
Dünya’nýn baþka yerinde deniz mi vardý
En çok suyu derelerimizde gördük
Kýþýn her tarafýmýz metrelerce kardý
Nice hayvanýmýzý bu kara gömdük
Yine arýyorum, o saf ve temiz hayatý
Kalbimiz kirlendi, beynimiz kirlendi
Günahlara saplandýk, býrak sen kabahatý
Ýnsanlar birbirlerini yedi bitirdi.
Sabri BAZANCÝR
01.01.2018-Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.