BELKİ SON GÜNÜMDE ANLAŞILIRIM

Ne kadar gayret sarf ettim, þu yalan Dünya’da
Anlayan da, yanlýþ anladý Beni
Doðrularý analiz ettim hayalimde, rüyamda
Anlamadý beniâdem, hiçbir genimi

Gelecek sýkýntýlar için çýrpýnýp, durdum
Duyuramadým, hiç kimseye sesimi
Her gün kendimi son kapasiteye kadar yordum
Kabul ettiremedim kimseye, asýl çaremi

Her gün samimiyetle, adaletle, arkadaþ oldum
Sabitledim, deðiþtirmedim, asýl yerimi
Çamurlu alanlarý, taþla doldurdum
Hep huzurlu yöne doðru, yürüttüm gemi

Her dakikam, her saniyem imtihanýmdý
Hak söz dýþýnda açmadým asla çenemi
Çevremde sürekli mahlûklar vardý
Ancak; kötüleri, çirkefleri sardý çevremi

Ben, kendimi, kimseye anlatamadým
Ne bir kelimemi, ne bir hecemi
Gece gündüz baþýmý zonklatýp, yardým
Anladým ki, þu Dünya’da herkes acemi

Oysa bu Dünya ne kadar mükemmel
Sadece kendimi inandýrdým ben, beni
Aslýnda her þey toplumsaldýr, yoktur kiþisel
Eskiyi býraktýðýn an, kalýr mý yeni

Yoksa kardeþlik, olmaz ki huzur
Asýl bunun için parçaladým kendimi
Ýnsanlarýn ekseriyeti nankör ve muzur
Hep baþka türlü anlar, asýl söylemi

Anlaþýldýðým gün, öldüðüm gündür
Bundan dolayýdýr, hep çekerim içimi
Asýl, yazdýðým, çizdiðim; ürünümdür
Alýp gidiyorum, hak ile dolu olan cezvemi

07.12.2020-Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: