Ben mi, bak, dedim O simsiyah gözlerinle öyle, bana Ben mi, ak, dedim Bu yüreðe kana kana Ne boynunun borcu vardý da yalana Geleceðim, dedin, bana Bitti, tükendi baka baka yollarýna Nasýl anlatayým bu yüreðe, artýk gelmeyeceðini Nasýl söyleyeyim bu yüreðe, unutsun diye, seni Bir bilsen küçüðüm, nasýl sevdi bu can Bu yürek seni Öyle bir ateþ býraktýn, öyle iþte Ne küllendi, ne söndü Ne alevlendi, ne tüttü Ah! Bu yürek seni nasýl böyle büyüttü Bir öyküydün Önce efsane Sonra ilah yaptý bu yürek, seni kendine Ah! Bu yürek Bu yürek kul köle oldu o siyah gözlere Merak etme, düþürmez dillere Yangýnýný, hicranýný Sevdasýný gizler bu yürek, en derinlere…
Gürsel ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel İLERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.