insanlýðýmýzý yekten kaybettik(o kendini bilir-bilsin!)
oturduðu yerinde hemde insanlar nasýl korkunç bir canavara dönüþtü böyle hayvanlar aleminden utanýyorum artýk biraz doðayý seyredip derin derin az bir de Allahýmý dinleseniz sizde
kýrýlan kalpler insana ait deðildir bir kalbe dokunuyorsanýz eðer Allahýn evine varmýþ oluyorsunuzdur o makama öyle ciddi bir irtifa ile girin ve öyle çýkýn o evden
ister torlayýp toplayýp düzenlersiniz orayý ister altýný üstüne getirip tarumar edersiniz yeniden takdir insanýn kendine aittir.
her iki durumda da gerçek muhatabýnýz özünde Allahýn ta kendisidir
ya o kalbi Allah sevdiyse/seviyorsa birde Allahýn hakkýný yüklenmeyin sýrtýnýza sýrat köprüsü Allahýn kudretini taþýyacak güce sahip deðildir
güzel bir gecede yaðmur olmak ne büyük nimet hamdolsun bu göðüsleri gürletene bu tuzlu suyu var edip içimize doldurana
yað yüreðe aziz Mevla sen yað ki arýnsýn hasetten bu fani dünya
my
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.