CUMARTESİ...

Noksan bir þeyler saklý havada
Havsalasý almayan haftanýn özgür günü iken Cumartesi
En çok da çocuklarýn gözünün nuru
Tembel ve miskin bir gün
Pejmürde gülüþler,
Kýzarmýþ ekmekler
Saltanatýný sürmekse haftanýn
Haftada asýlý o aðýr havadan kaçan
Yalnýzlýk Cumartesiyi muþtulayan bir hararetle
Tefe konan ýlýk gökyüzü
Kýþýn da özgür ruhu
Bedelsiz gülüþler ve seviþler
Hýrpani bir güneþ
Sözcüklerden inþa ettiðim köprü
Elbet uzanan göðe
Elim ermez gücüm yetmez de hem
Yine de dokunulmazlýðý var günün.

Beyhude bir b/akýþ
Rüzgârýn akan rimelinde saklý aþk
Aþkýn doðasýnda özlem
Gerçi kimlik derdinde iken bunca insan
Erguvanlarda gelen burnuma
Ve iþte ihbarý hapsolmuþluðun
Bu gün ne ki?
Dünde kaykýlan bir gizem
Sitayiþ yüklü elem
Þimdilerde yoksun kaldýðým nice hayal
Dokunulmazlýðý da kalktý hem ömrün
Dokunamadýðým sabýr taþý
Varsa yoksa hayatýmýn Ýlahi Sýrdaþý.

Belki üç beþ kaygý solan
Ýki arada bir derede kalan kalem
Nihayetinde vuku bulacak bir mevsim
Olsa olsa dokunan yüreðe

Ýçimde dirhem dirhem nükseden
Gözlerimin buluþtuðu ufukta saklý ruhu mevsimin
Soyut bir alfabede kundaklanan mutluluðum
Kibarca tokalaþtýðým rüzgâr:
Mülayim ve sabýrlý
Nasýl da ihlas dolu.
Dolunaya vakit var henüz erken
Yine de dolan içime göçen kuþ gibi
Kanatlarýma doðan güneþ gibi
Geceyi dahi delip geçen gözlerim
Hayatýn ve hayallerin hatýrýna
Ýlla ki Cumartesi
Çocukluðumun rüzgârý ve sabah sinemasý
Simasý yabancý gelmeyen kimse
Ya da hayallerimle avunduðum bir nida
Elbet içine düþtüðüm bu çukurun da olmalý çýkýþý
En azýndan azat edebildiðim ruhum
Günlerden ne olursa olsun
Ýçimde saklý elbet bilinmezliðin mutu
Hani olur da göçer giderim eskime
Eskimeyen þarkýlara da serildim mi…

Sosyal Medyada Paylaşın: