Sualler kadar,
cevaplara giden yol vardýr ishtar.
Kim bilir,
belki çoktan gitmiþizdir.
Ve yayýn öncesinde,
izliyoruzdur kendimizi...
Kaç çocuk var rahmin karanlýðýný anlatacak.
Ya da,
kaç ihtiyar var
dünyanýn aydýnlýðýna þahid olacak.
Ey ishtar!
inanýr mýsýn bilmem ama,
galiba biz kendi elimizle karanlýðý götürüyoruz kabre.
Þu bilinmezlik nasýl bir mücevher.
Ýnsan,
"Ruhuyla nasýl süpürebilir sevgilinin kapýsýný?"
Ruhundan bihaber iken.
“herkes yolunu bulmak için en deðerli hikâyesini kullanýr."
Oysa ben deðerlerimi yitirdiðimden beri,
hiç hikayem olmadý ishtar.
Anladým ki,
Artýk ne kadar ileriye gitsen de
geriye döndürüleceksin.
H.Sabruk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.