Senli düþlerim üþüyor
Aklým viran
Saklým ziyan
Zamansýz yapraklarý kuruyor
Veda aðacýnýn vadedilmiþ baharlarýn terkinde
Çürüyüp gövdesinden devriliyor
Hüzün takviminde
Bakýþýmdan bir demet düþer kýþa
Titrer kirpiklerim
Buz bakarým aynalara
Keþfedilmemiþ bir topraðýn
Çelimsiz taþlarý gibiyim
Unufak olmaya meyilli
Ferhatin tüy yüklü gürz darbesiyle
Ýstila edilmiþ vataným þimdilerde
Kar yaðsa tufan bassa umursamaz bir hâl
Sanki;
Üþüyorum...
Kasým soðukluðu bu
Beni bilirsin,
Davudi bir nidayla
Sana uzaktan seslenirim
Ki; tutkulu bir aþkla
Kapalý bir zarfla
Sana mühürlenirim
Ýzince ýsýnýr kozada kelebek hallerim
Bir yaným keþmekeþ bir yaným ince sýzý
Tel tel olmuþ saçlarýmý taradým gün boyu
Hafif bir ýslýk gibi yalýyor o hoyratlaþmýþ duygularýmý sevda söylemi
Ýçimin deltasýndan
Ilýk ýlýk sevdanýn denizine
Sana akarým
Haykýrdým ince yontulmuþ bir kayanýn içinden
Ýçimde peri kuþlarý uçtu
Gün’ahsýzým içimin sevda sýzýsýnda
Anla ve duy beni
Ateþe yanký bulan çýðlýðýmla
Dilsiz bir eceyim
Kimsesizliðime siyahtan libas ne çok yakýþtý
Bir gece söylencesi gibi titriyor mum ýþýðýnda romantizm
Giydir þiir, þiir âþkýn latif sözleriyle teni
Ýklimi kýþ mevsimler
Gözlerinde bahardýr bana zaman
Yeþilmiþ maviymiþ ne çýkar her rengin özünde siyah var.
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.