İçimi Ters Yüz Ettim// Herkes Yabancı

"Ýçimi ters yüz ettim "
....Karýncalar o uzun yolculuklarýna baþlamýþlar...
Iþýklý bir geçmiþin bekçisiyim
Iþýklý rüyalarým var benim
Babaannemin diðer adýydý dilek aðacý
Unutmuþum
Çaputlardan kilimler yapardý
Her ilmeðinde
Bir düþ doðardý
Anlamamýþtým
Anlamamýþým bir düþmüþ adýmýz ,yeniyetme ayrýlýklara sevdalanmýþým.
O yaz rüyasýný
Zamansýz bir düþ olduðumuzu
Zamanýn akýþýnda bir ben bulacaðým umudunu !
Nasýl da unutmuþum...

Nasýl da unutmuþum
Öldüðümde bile topraðýn tablosunda bir s/es olacaðýmý ...

Sonra yine söz yön deðiþtirir ve akar geceye
Sizi düþünmüþtüm hiç olmadýðýnýz zamanlarda ben dediðim kendimle birlikte
Albenili uçurtma kanatlarýnda su taþlarý ve çiçeklerdik belki de !
Bir belkide saklýydý adýmýz!
Elbette bir belkiydi sancýmýz

Gölgesi kayýp ruhlara benzedik sonra...
Iþýklarý söndürülmüþ hayalet bir gemi geçiyordu uzaklardan
Iþýklar geçiyordu
Yýldýzlara el sallayan balýkçýlarýyla gemiler !
Bulanýk sularýmýzdan ....
Üþüyorduk kimselere sormadan !
Kimse yoktu ,yalnýzdýk !
Yalnýzlýðýmýza sarýlmadan
Anlayamazdýk gölgede saklý suyu
Parmaklarýmýzdan kayýp gideni,
Gözler/im’iz/deki uykuyu
Ki çaðýrýrdý zamanýn savruk koyu
Ýlmeðe geçmeyen ,düþmeyen damla sudaki buðuyu


Kabuðunu koparmýþlardý yaralarýmýzýn
Dizimizdeki yaranýn adýný yürümek koymalýydý
Aðzýmýzdaki lokmanýn adýný ekmek
Sonra iþte bu sözleri söyleyerek
Yürüdük,

Düþ gezgini yabancýlarýydýk sarenin,
Ülke diye bildiðimiz yerkabuðunun yolcusu
Dudaklarýmýza kýrmýzý riyalý rujlar sürerdik !
Akut kanamalý kalplerimizdeki boþ damar olurdu zaman !
Kimselere söyleyemezdik...
En az güvercinler,serçeler kadar ürkektik
Arardýk celladýmýzý !
Yüzümüzün saklý olduðu aynalarýn sýrý çözülmüþ sýrtýnda izimiz var sanýyorduk halâ
Ýzi var sanýyorduk o karla kaplý vadinin alçak gönüllü dilek aðacýnýn kollarýnda usumuzun


Usumuzun pususunda canlanan dilekti can!
O fotoðraftaki gülen yüzlere paha biçemiyordu Tanrý !
Düþ su geçmiþin yadigârýnda geyik ve nehir ve o soðuk suyun gözlerindeki beyaz yaz ,orada olmamalýydý
Yeþil þu renkli firuze ve heybetli taþlarý ormanýn !
Öylesine parlak !
Camdan kalp bu !
Kýrýlacak !
Meþe aðaçlarý yeþil capcanlý bir peri masalý vaad ediyordu her seferinde !
Göz göze geldiðimizde...

Ve O...
Uyandýðýnda o yalnýz kulübede
Rüzgarýn sessiz ninnisinde büyütürken gölgesini
Her þey her þey yalan oluyordu!
Her þey bir gölge oyunu
Ýþte o zaman anlýyordu güneþin uykusunu
Kýþýn çýð gibi büyüyen soðuðunu ýsýtan parmaklarýný
Üþüyen parmaklarýný !
Damarlarýndaki kaný
Hançerdeki katilin yalnýz evindeki vakur bekleyiþini o zaman anlýyordu !


Korkuyordu ölmekten
Her an ölürken
Yaþama borçlu
Tanrýdan alacaklýyken
Bekliyordu !
Kalbinin tütsülenmiþ kýrýk kanatlarýnda gölgeleniyordu gölge
Aþksayacaklardý insanlar kendilerinden uzak býrakýlaný
Biliyordu...

Koca avlu koca bir boþluk olarak kalýyor,yorgun gökyüzü sýrtýnda taþýyordu Tanrýyý !
Ölü diye bildiðimiz güvercini
Güvercin masalýný
Bir tek O biliyordu...
Yeniden ölmek gibiydi kanatsýzlýðýmýz !
Topraksa inanýlmaz bir gel-gitti ay gölgesinde


Islak zaman ýþýðý
Kýþ güneþinde kurutulurdu
Kim bilir kaç kez doðmuþtum bir kuþun yamacýnda
Kim bilir kaç kez ölecektim o kýþýn kanatlarýnda
Büyümeyi bildiðimizi zannettiðimiz zamanlardaki rayihada
Ve yürümeyi unuttuðumuzun korkusunda ilerledik
Zaman içre bir girdabýn anlaðýnda.


Sosyal Medyada Paylaşın: