Bu gece sanki bambaþka Üþümekte tenim ellerim. Odam bu kadar soðuk, Bu kadar ýssýzlýk görmemiþti. Gözlerimde bir sonbahar telaþý. Bugün suskun duvarlar. Mýh gibi çakýlý gözlerim boþlukta.
Sanýrým bu gece, Y Ü R E Ð Ý M yok yerinde. Damarlarýmdan çekilmiþ tüm hayat. Üþümekteyim söylesene neden kalbim ? Onca mesafeye raðmen. Nasýl bu kadar içimdesin, Nasýl bu kadar ruhum kadar yakýn, Nefesim kadar sýcak olabiliyorsun.
Senli tek bir cümle ile bir anda, Dünya her satýrý sen olan kitap oluyor. Uðruna bir Ýstanbul gibi, Dünyanýn her köþesinde, Seni aþkla anlatan ben olacaðým. Bak þimdi geceye soydum hüzünlerimi. Saçlarýn gibi çýplak þu yüreðim. Ýçimdeki seni bu gece haykýracaðým. Ýçimdeki tüm hasretlikleri, Satýr satýr yazýp bu gece, Kalem kýrdýracaðým tüm þairlere. Harf harf gözyaþlarýmýn eþliðinde, Gök kubbeye yazacaðým, Dillerden düþmeyecek sana aþkýmý....
Erhan Çuhadar Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.