Kýrýldý gönül perdahý Daðýldý muhabbet dergahý Diller oldu pervasýz Gülenler arsýz arsýz Almýþ baþýný gider Yalanda olmuþ önder Sözün arý namussu yok Yürek acýmasý yok Her þeyin adý para
Sersefil olmuþ fukara Sarmaz komþu komþuya yara Kimi kývranýr açlýktan Kimi þýmarýr varlýktan Þýmarýr çünkü haram Oldumu bir de makam Seyreyle haddini bilmezi Kendini Ýlah gibi görür Vicdaný, insafý kördür Vicdan ve merhamet nedir Ýyilik güzellik ne haldir Bilmez varlýk þýmarýklarý Adaletsizlik yýkar toplumlarý Dirlik düzenlik kurulmaz Canlar birbirine can olmaz Adalet gerekir kula Hoþgörü bakmaz kusura Varýrlar onlar göklüðe Kaynaþýr ulaþýrlar dirliðe Özlenilen nizam budur Kýyamet dünyanýn sonudur Ne güzel demiþler atalar Biri yer biri bakar Kýyamet ondan kopar
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Erkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.