ortasýnda tahtlarýn
çaldýrýlan çýldýrmýþlýðý...
ne gelirdi elinden o an suyun
firavunun baþýný yere gömmek mi
baþtan aþaðý samimiyetsizlikle...
küçük kýz çocuklarýnýn üzerini örten toprak
daha bir soðuk oldu
þu son yüzyýllarda
hazineleri çarpýk kanunun...
yürürken anlatýlmaz
su üzerinde yaþantýlar
ya da yer altýnda...
karanlýktan çýkaran beni
karanlýðýn ta kendisiydi
beraber aydýnlandýðýmýz
kaldýrým altýnda yuva deþen minik sarý karýncalar...
yolunu kaybetmiþti hani
yýldýzlarýn efendisi ellerinden tutup
çocukluðundan ölümüne...
dehþet bir sarsýntý ile kendine gelmiþti yer
havalanýp yedi kat dibe batarken
göðün þaþkýnlýðý yüzüne yansýmýþtý güneþin...
hayatýný ikiye bölen bir adam
kendinden önce
kendinden sonrasýný
karanlýk hayatýný aydýnlatmaya adayan...
öyle bir resim ki bu
ruhuna çizildi sýrrýn
tüm güzellik ve çirkinlikler içine gizlendi...
gözlerini açtýðýnda tutsak zaman
kurtulacaktý zincirlerinden
tüm vahþiliði ile her þeyi yiyecek ve yok edecek...
zaman ve toprak çýlgýn iki sevgili
sonsuzluk için her þeyi yok eden
bir birlerini varlýktan kýskandýklarýndan...
gözlerini açmamalýydý...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.