SIRDAŞIM...
Kelamýn nezdinde göðe konduðumu unut, Rabbim
Aslýnda azat edilmeyi umut ettiðim bir dilekten öte
Ýçimdeki yeknesak hüznü ihbarýmdýr evrene
Mavili yokuþlarýn sedefli sessizliðinde
Ýçimden dökülenleri toplama telaþýyla
Sana koþtuðumu bil, Rabbim.
Bir katre dahi isyan saklý deðil içimde
Lakin önceme öfkeliyim
Ýçimdeki dirliði katleden evrene deðil sitemim.
Sunumunda kaderin
Kendi halinde bir rüzgâr olmaktan öte
Tutulduðum fýrtýnada serptim hüznümü eksene
Sonra nidalar soludum
Sonra defalarca soldum
Ýnhisarýnda yalnýzlýðýn
Bir sarkýta denk düþtüm içime damlayan yaþýn deðil
Sevginin çetelesini tuttum her daim.
Sevgiydi öznem
Sevilebilmeyi beceremeyen bir yosun gibi
Denizde kaybolan bir damladan öte
Dalgalarýma mahcup düþtüm
Huzur dilerken hep yenik düþtüm acýya
Aþkýn esefini yüklendim
Sevdim hep sevdim delice
Elbet sessizce dua ettim tüm sevdiklerime
Yalnýzlýðýn bekasýymýþ meðer þiirler
Þiirlerin tünediði içimdeki sefil mevsim
Kibirli bir ruhum da olmadý bir ömür
Sadece uzaktan dokundum evrene…
Bir tutam tuz atan rahmetin gizinde
Aðladým ve güldüm içimden geldiðince
Sevmeyi bildim hep
Bildirdim de yan gelip yatan kibirli evrene.
Dalkavuklarý olmadý hayallerimin
Dallandýk budaklandý sonra düþlerim
Ne ihanet ettim insanlýða
Ne de ihya ettim sevdiðim kadar
Sarýp sarmalanmalýydým bir ucundan tuttuðum
Þu eksenin hatýrýna.
Minnet etmediðim kadar
Merhamet ettiðim hüzün yüklü sözcüklerimden taþan
Ne çok fýsýltý bazense nida
Sökün eden geçmiþin kalmadý da tek tuðlasý
Derken hibe ettim öncemi
Ve kimse bir yürekten diðerine hicret eden
Titremeden sevdim elemi.
Özneme sadýk yüklemde ise saklý emir kipleri
Bense illa ki emir kipi evrenin
Bir Huda’m bir hülyalarým
Erebildiðim kadar en uzaða
Yakýnýmda olanlar mýydý hep uzak kalan bana?
Eklem yerleri kanarken gecenin
Þiiri kurdum sevgiye
Sevgiyi unutanlara tek sitem dahi etmeden
Hani olur de çekip giderim bir gün
Sensin, sadece sen:
Emanet ettiðim benliðim ve tüm sevdiklerim
Sevebildiðimden de fazlasý varmýþ meðer
Eðreti sevenlere de minnet etmeden
Minvali ömrün
Belli ki hep de aþkmýþ öykündüðüm
Ve yazýlmalý mezar taþýma neden anlaþýlmadýðým.
Anlam olmaktý tek derdim
Sýrdaþým sen ve kalemim
Layýðýyla yaþamak ve yaþatmaksa hayallerimi
Bilinmek sadece senin nezdinde
Baþým gözüm üstüne Rabbim
Affet günahlarýmý ki
Çok geç sevmiþken kendimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.