Git Gel
Gitgellerimiz vardý bizim hep, en baþýndan beri
Gider gider gelirdik
Ama hep birbirimizde bulurduk kendimizi
Belki saatlerce, belki de aylarca
Her gidiþimizin sonunda yine birbirimize gelirdik
Fakat zamanla yordu bizi, tükenmeye baþladýk
Ve yine bir git gel sýrasýnda bittik
Yolun sonuna geldik
En sonunda birbirimize gelmelerimiz bitti
Yolun sonunda gitmek kaldý payýmýza yalnýzca
Yalan oldu gelmelerimiz
Her zamanki gibiydi gidiþimiz
Önce birbirimizden gittik, ardýndan da kendimizden
Hani þarkýda der ya,
Bazý adamlar göðsünün sol tarafýnda bir mayýn taþýr
Kadýn giderse o mayýn patlar, erkek ölür kadýn yaralý kalýr
Ýþte kadýn ve adam birbirinden gitti
Taþýdýklarý mayýnlar patladý kalplerindeki,
Her ikisi de öldü
Fakat ayaða kalkýp yürüyeme devam ettiler, farklý yollardan
Aþk doluydu gitgelleri hep onlarýn
En son gitmelerinde aþk her ikisinden de önce davrandý ve ilk o terk etti o kenti
Ve gelmelerin tek sebebi artýk yoktu
Her ikisininde payýna yalnýzca acý bir gitmek kaldý ...
A.A
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.