MEZARIM GAMZENDE

bir son baharda odamýn karanlýðýnda
baktým etrafýma yoktun yine sen yanýmda
ciðerlerim çalýþmayý býraktýðýnda
aþkýn rüzgarým oldu doldu kanýma
tenim susadýðýnda tenine
gözlerin hülyam oldu aktý yüzüme
gözlerim hasretinin buðusuyla dolduðunda
kapattým da hayallerim döndü gözüme

isterdim dudaklarýndaki þarapla sarhoþ olmayý
gözlerinden akan bir damla yaþ olmayý
tenine karýþýp terin olmayý
saçlarýnda dolaþtýrýrken ömrümü
zamanda kaybolup kendimi kalbinde bulmayý

ne hallerdeyim þimdi sonbaharýn bir vaktinde
sensiz güneþim ay oldu sen kimlerin oldun
gündüzler kararýrken hayallerim kimin oldu
gamzelim kimlerin kollarýnda bana el oldu

kalbimde çýkan bir güldün
seni gördüðüm an zaten ölmüþtüm
gel gör þimdi ne haldeyim
ey kalbim bir çimen bile yetiþtiremez oldun
güneþim açar diye beklerden
ey hayatým bir anda son buldun
seni beklemeye yetmedi ömrüm
kalbimin sonbaharýnda çýkan bir gül oldun
Sosyal Medyada Paylaşın: