gamzelim

kar kapladý kalbimi ummadýðým bir anda
bakýþlarýnda dondu kayboldu zamanda
gül karasýydý dudaklarýn kendini çekti bir anda
gamzende tutuþtu buz tutan kalbim aþkýnla kavuþtu döndü hayata


bir gül gibi çýktýn en derinim
hayat buldu topraklarý daha ilk görüþümden
karanlýklar döndü ýþýklara birden
güneþ gibi doðdu ömrüme bir sen


hapsettin bir ana varken onca hatýrlanacak
yaþým olsa da kýrk beþ on beþ kalacak
ömrüm bir ana esir olacak
kalbimde baþka bir çiçek açmayacak

nasýl çýkabilirdim bu devinimden
gençliðim elimden kayýp gideriken
nasýl silebilirdim seni kalbimden
ilkim ve sonumsun atamazdým seni bedenimden


sevgin döndü girdaba geçirdi beni kendimden
ne olurdu sende beni benim gibi sevsen
gitmedi gamzelerin geceleri düþlerimden
kolumdaki saat çalýþmaktan vazgeçmiþken
nasýl devam edebilirdim yaþamaya
hasretin yakama yapýþmýþken



Sosyal Medyada Paylaşın: