ŞİİRLERDE SAKLIDIR HİKAYEM...
Uzamýnda göðün konduðum bir durak
Her rahmete odaklý bir asalet
Suskunluðun nazarýnda
Pekiþen sözcüklerle piþen ruhum
Aslýnda hem ham hem de nazlýydým bir ömür.
Solumda saklý bilinmez ve keramet
Saðdýcý elbet sað ayaðým ve Besmele
Bir de firar edemediðim hazan bahçesi
Hüsrana sýrýlsýklam âþýk bir fani
Beylik cümleler de deðildi hani tek mazereti.
Bir komplimandý buluta dayalý baþým
Bir isyandý dünde kalan tövbemin mimarý
Töhmet altýnda mý kaldýðým?
Ne olurdu ki beni bildikten sonra Rabbim?
Azýcýk çamurla da siyahlaþmadý tenim ve tinim
Titrimse hoþ görü bazen sitem
Azýcýk da huysuz neferiyim bilinmezin
Bilindik hiçbir söyleme de denk düþmediðim
Ta ezelden.
Rütbem kayýtlýdýr dünümde
Hem askeriyim yerin göðün
Hem de nöbete durduðum gün ve gece
Sahi, neyin ihbarýdýr buncasý?
Sözcükler kasvetli bohçamdan
Firar eden derdim tasam
Yine de mutluluk geçer içimden
Ne zamanki çapkýn rüzgâr yalasa yüzümü
Alnýmýn akýnda açan bir çiçek belki de nilüfer
Gel gör ki;
Yediverenlere ulaþmak kalemin muradý.
Öyküm ve ölü günlüðüm
Ýþte yeniden doðdum:
Þiire gömüldüðüm
Her vakit dirildiðim
Diri bilinen aslýnda içimdeki coþkunun öznesi
Dirhem dirhem inþa ettim ben bunca þiiri
Þiirden öte sarmalýnda hidayetin
Þiirler tüttüren bir baca gibi
Kapýdan kovduðum her i mge
Düþerken baþýma bacadan
Belki Ýstanbul’un neferidir yürekte saklý gizem
Aþkýn endamýnda eteðimden dökülen.
Hoyrattýr rüzgâr bir de fýtratým
Gülmekten zarar gelmez elbet lakin
Sönmez de içimdeki ateþin efkârý
Belki de bu yüzdendir yarýna ve umuda duyduðum
Özlem.
En basitinden saydýðým sondan baþa
Hala baþlayamadýðým bir masaldan
Firar eden kayýp öznem.
Miladý, devinen ve delen her acý
Kaybolan mazinin saðdýcý
Bunca düþün melankolisine yaðar da yaðarým
Göklere yerlere sýðmaz da
Þiirlere banarým hüsraný
Söner ya da sönmez bu coþku
Gel gör ki bilinmez yarýnýn ufku
Devasa bir rahmette saklý
Ýcat ettiðim sefil içimdeki düzen
Yâd ettiðim dün ve her öðreti
Neþeli bir semazen gibi dönendiðim
Her acýdan bile pay çýkarýp olabiliyorsam mutlu.
Varsýn tefe koysun beni tüm evren
Lakin hep de sýrdaþým Rabbime sadýk bir nefer
Layýðý ile yaþamak ve sevmekle iþtigal
Azýcýk da aklý evvel bir nazarla
Tutuþan eteklerim
Tavaf ettiðim bunca duygu ve mevsim
Savrulan bir yapraktan da kimseye gelmez zarar
Miadý dolana kadar ömrün
Mizacýma yatkýn her þiirde saklýdýr hikâyem.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.