Bir kuru yapraksýn dalýn ucunda,
Hafif bir rüzgârla savrulacaksýn.
Kazancýn oldu mu, ne var avcunda?
Ateþe düþersen kavrulacaksýn.
Güçlünün önünde iyi direndin,
Riyakârdan kaçtýn, ondan iðrendin,
Çileyi çektikçe sabrý öðrendin,
Azmin sayesinde doðrulacaksýn.
Ayaz kavuracak belki yüzünü,
Rüzgâr savuracak aþkýn közünü,
Kimse tutmayacak artýk sözünü,
Dertlerin içinde yoðrulacaksýn.
Yolcu uðramazsa konaklarýna,
Yaðmur deðmez ise yanaklarýna,
Dikenler batýnca ayaklarýna,
Yorgun çaylar gibi kývrýlacaksýn.
Baykuþ tüneyecek belki yuvana,
Bakýp duracaksýn isli tavana,
Hile karýþacak haklý davana,
Zamaný gelince ayrýlacaksýn.
Yolculuklar bitti; mola zamaný,
En güzel sýðýnak; gönül limaný,
Çýkarabilirsen kalpten gümaný,
Bütün dertlerinden sýyrýlacaksýn.
Sabri Koca