MAYIN TARLASINDAKİ PAPATYA

MAYIN TARLASINDAKÝ PAPATYA

aþkýn lir sesiydi hüzün
yüzünde kara elmas boþluðu
sonsuz bir yolculuða çýkardým gülüþünle
tek yöne alýnmýþ biletlerimizle ,nefessiz kalmaya giderdik
onulmaz yarada parmaklarýmýz erirken
denizler saklardý yüz/ük/lerimizi
yüzsüzlüklerimizi...

biz hep maviye tutkun
eflatuna giderdik...

heybemizde güneþ
kalbimizde coþku
biz hep birbirimize...!

dað yollarý tuzak doluydu ve
an! -ki
zaman geçmiþi...
düþ olur akardý,akan su berraklýðýnda
soluktu geçmiþ
belirsizdi gelecek
biz hep an’a giderdik

üryan bir aþkta
temizlerdik suretimizi
çapkýn ýrmaklarýn suyunda yuðardýk yüzümüzü

yitik unutuþun hüznü- paramparça mayýn tarlasýndaki papatyaydý...


sen benim sevdiðim
gök yüzüne çektiðim kýzýl bayrak
kýzýl kansýn sen
alnýmdaki toprak...

beklemek güzeldi yine de dudaklarýný
diþlerin kamaþýrdý yollarda
sarý sýcak güneþin alnýnda
yüzlerimiz buðulanýr,
viþne aðaçlarýnýn albenili kahve gövdelerin de
çiçeðe dururdu aþk
ladese tutuþurdu çocuk kalplerimiz

aklýmý aldýn
seni kazandým belki...
kim bilir aklým,nerdedir þimdi...

sonra sen geldin
aklým gitti
belâlý yazýlmýþtýk tarihe
aklýmý baþýmdan alandýn...
sakýncalý bir geçmiþin yüzü kadar güzeldin!
uðursuz bir zamanýn yakamozsu sevincinde kaybolan yýldýzlardýk artýk
gökyüzü kadar güzel iki yarým elma
oysa
demiþtim ya,yeniden gelmemeliydin..

git!

geceyi ört üstüme ...
örtülür belki acýlar ve karanlýk sarhoþluðu
toprak kokusunda
annemin ellerine dokunur,tutunur ve belki uçarým sonsuzluða!
sararým bir cigara ucuna
solurum bir cigara ucundan ezgisini yaþamýn
akþamý geç inen,acýsý geç dinen zamanlarýn ah’ý tutar !
git !
Allah aþkýna

24 Aralýk 2020



Sosyal Medyada Paylaşın: