// ýsrarcý bir türbülanstýr sensizlik
daðýlýr gövdem sisli evrende //
sinemize gölgesi düþecek hüznün
bir bozlaðýn çýðlýðýnda üþüyecek yüreðimiz
yoldaþlýk edecek dilimizin yaslý rengi
üþenmeden b’aþka bir ezgiyi
bildiðim acýlardan çok uzaktý
sana duyduðum aþk
sýzlayan her halimin
diðer lisanýyla kanardý
dikiþi sökük yaralarým
“Aþk var olmaktý” diye bildiðim
“ Aþk biraz da yaþarken ölmekti”
aklýma sardýðým
yaþadýðým kente gölgen düþtü ya bir kez
ayaz bayramlarýma cemre düþtü
kýþlarýmýn çözülen buzul yanýndan
yüzüm hep sana dönüktü
uzanýp sersemliðin gölgesine
sen aþk naðmeleriyle soluklandýr beni
üstümü sevginle ört
yanmayla hasbýhalken
alevin kapanýndan kurtar beni
diri diri kýrpýlan çocuk saçýmý süpür
aðrýlý yelpazelerden
uçuk bir maviyi sür dudaklarýma
köle devrimini aþmýþ
uykusuz rüyalarýmýn
yorgun düþ sarmalý üzerine
öyle yetim bakma
öksüz gözyaþlarýma
sonra çenesi söz gölüne döner
ahraz þiirlerimin en dip yerine
EbRuAsya//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.