Sonra, bir his Eciþ bücüþ sýkýþtýrýlmýþtý Epey izaç ediciydi Ýnsan durduðu yerde yoruluyordu Eylemsiz lakin düþünceler, Lakin bu düþünceler Ýnfilak etmek üzereydi beyni Zar zor dayanmýþtý olanlara Ara vermeksizin, delirmiþcesine Düþünüp duruyordu, yetmeliydi Bu kadarý fazlaydý Sanki düþünmeye meftundu Býrakamýyordu, durduramýyordu Birdenbire neyin nesiydi? Hayýr, hayýr birden olamazdý Zamanla, hiç farketmeden Sessizce, bir yýlanmýþcasýna Velhasýl bu his, düþünmenin zararýydý Ýnfilak etmek üzere olan bir ruhun, Yorgunluðuydu.. Emel Ýpek Yeþil 22.12.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
emelipeky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.