geçmez sandýðýmýz günler geçer gidermiþ meðer benzemiyordu hiç bir acýya ölümlerimiz hiç bir sevince de sevinçlerimiz hayat öðretti kendi gölgelerimizi yanlýþlarla kýsalan ömürlerimizi tükettik bizi bekleyen neler vardý buluþamadýk bir daha uzun bir yolculuktu yalnýzlýklarýmýz geciken umutlarýmýz oldu topraða ektik sustuklarýmýzý poyrazýn karýþtýrdýðý deniz bana sesleniyordu kederli göðsüm deniz kadar alabora bin acýlý olaylar yaþanýr þehirlerde þiddet ,cinnet ,cinayet dünya orantýsýz savaþlarla dolu insan ve çocuk hayatlar defalarca ölüyorlar ve salgýn virüs insanýn kendi icadý yýðýnla tedbirler sonuç insan yarýnlarý çip takýlý insan uzaktan kumanda edilen oyuncaklar dijital çaðýn ayak sesleri bunlar bizi ne bekliyor nasýl bir gelecek var belirsiz karanlýk ve meçhul ...
mustafa kaya 15.12.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.