Onu ilk gördüðümde Kýzýldý saçlarý Benimle tanýþtýðý gün ama Sarýþýndý dalga dalga Kumral olmuþtu Ýkinci buluþmamýzda...
Hiç konuþmuyorduk, Bakýþýyorduk öylece Kalkarken bir ara Bir not sýkýþtýrdý sað elime. Baktým ki not’a yan gözle; “Yarýn saat üç’te, Tekrar Taksim’de...”
Tekrar buluþtuk netice de Not düþtüðü ayný yerde Siyahtý ! Baktým ki saçlarý Bu sefer de...
Somurtuyordu. Konuþmuyordu. Anlamýyordum ben onu. Bilmiyordum ki hem, Benden önceki kendini…
Dördüncü buluþmamýz, Gerçekleþmeden önce, Bir mektup geldi, Ondan bana yine Vermiþ olduðum adrese…
Þöyle yazmýþtý mektubun da Siyah saç meðerse Hayýr demekmiþ ona göre Kýzmýþ gibi üstelik de Zenci mi olmalýymýþ Anlamam için onu hala Ve devam etmiþ Son sözleri olarak bana Arkasýndan da , “Bari beni buradan anla ?...“
Öðrendim merakým sonun da Bir kaç gün geçtikten sonra O’nu bir tanýyandan Mezun olmuþ meðer bizim kýz, Daha bir ay bile dolmadan Saðýr ve de, Dilsizler okulundan !...
Müsaitmiþ saçlarý kýzýlsa, Sarýþýnsa þayet ama Hazýrmýþ tanýþmaya Kararsýzmýþ oysa Evet demeye O kez saçlarý Kumralsa...
SÝYAH’a gelince Siyah renk ise, Nezaket icabýymýþ tersine HAYIR demek için, Münasip bir usul ile...
Siyah ; O BEN elbet, BEN yani, BAY RET !...
=============== Ý.Hakký Gürcanok 25/Temmuz/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Onatça Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.