Kana Kana

Bir zamanlar
Kuþ seslerinde uçurtmalar uçururduk yaþarken, kuyruklarýnda kreþendo melankolik ezgiler ve mýrýldandýðýmýz fotoðrafta gölge!

suretlerimizin sessiz burgacýndaydý üþümek yazgýsý

Parmaklarýmýz kuru ve ölü su yapraklarý gibiydi
þahmeran tanrýçanýn gözyaþlarý !

matruþka hikayesindeki anlamdi altýn vuruþ !

düþ çocuklardýk, hayatý gebe býrakýrdýk

dað yamaçlarýndaki çýð ,dere kýyýlarýndaki geyikler kadar tedirgin ve aç

Kar izlerine adlarýmýzý,adýmlarýmýzýi býrakýrken

Ýnce ince yaðardý kar !
Hiç bir þeyi unutamazdýk !
Unutmazdý Tanrý

Sonsuzluk ölüme
Ölüm hiçliðe borçlu kalýrdý

Sisli ormanýn çaðrýsýnda intihar kalpazanlarý ,iýssýzlýðýn çýðlýðýnda es ve nefesin onulmaz rayihasýnda umut þarkýsý !

Ceplerim,yün atkým,eldivenlerim anlamsýz
Kalýrdý
Boþluðuna düþtüðümüz düþ kuyusunda anlatamadýklarýmýzla göz göze
Bakakalýrdýk düþsüzlüðümüzdeki iilmeðe

Öte yandan kýþ kuþlarý vardý iþte
cebimde taþýdýklarým ! Yüreðimden taþardý !
Çakýl taþlarým vardý
Suretini unuttuðum aný !
Bir gölün dibinde...

o donuk soluk sayfayý çevirirken kýþ kitabýnýn aþk kokan boþluðuna yenik düþerdik

Yenik düþerdi tül su aydýnlýk ak beyaz Tanrý
Naftalin kokulu sandýklarýn dibinde sarartýrdýk anýlarý !

Ölüme düþen masalýn suskusunda bilerdin kör býçaðý !
Yine de bazen
Adý gül olurdu umudun sessizliðinde açan günün !

Bazen...

Düsümûzün sebil þarkýsý !

Kurumuþtuk .
Mevsimsizliðin göçebe kuþlarý kadar yorgunduk duruyorduk
Gecenin kenarýnda unutulan sesleniþte yoksanan dað yamacýnda birikiyordu seslerimiz !

Adýmlarýmýzýn esinde dinlenen gölgelerimiz
Bizi bekleyen çýðdý sessizliðimiz !

Lâldi dilllerimizin iðnesi, çengelli bir ninni sessizliðinde kalakalan gözyaþý denizinde bozduruyorduk kuþ tanelerini ,
gagalarýnda yitik ülke /gövdelerinde kan ve gözlerinde kayýpken ýþýk ve yokken gölgenin sesi
Essizligimizde boðuluyordum !
Ah !Ne yazýk !

Bað bozumunda üzüm sanrý, þarap gerçek olurdu…… sonrasý hayâl !

ve ateþi gök taþlarýnýn ,sonbahar !

(mevsimini kaybetmiþ güne sormasýndý kimseler adýný ! )

küllerinden güller doðuran þarkýyý söylerdim bazen…
Bazen sevgi doðuran boþluðun ellerinden tutardým,
içimin düþünceli limanýna demir atmýþ yakamozsu düþlerin baþýný okþarken giderdik lunaparklara

ve denizlerin sonsuz maviliðine yürürdük ….

Büyümeye devam ediyor/um - ölüm _ellerimin kabuðunda !

Ölü yýldýzlarýn parýltýsýnda doðuyorsun
Çýðlýksýz bir oyun bahçesinde salýncak ! Oluyorsun
Düðüm düðüm ipleri halâ sýcak

Ömrümüz ! gibi bir fotoðraf….!

Mevsim gelgitlerinde soyunan papatyalar gül kokuyor
Genzimiz kül !

Sen ve ben olamayan yýldýz kaymasýnda dün düþü gerçek

Belimizdeki silahlar !
Lâl ahlarda yalnýzlýðýmýz !
Günahlardan acý yine sonbahar !

sahipsiz bir hiçliðe yamalý þarký !
Hiç söylenmemiþ sancýlý bir ah gibi duruyor gölgenin kenarýndaki oyalý girdap !
Su sesinde giz ! Ve kimsesizliðimizin aklýnda uzak þarkýlar
Hakikat ! Oluyor
Düþ kýrýðýnda yaþýyor
Dilimden düþmeyen acý
Hiç durmayan plâk ….sessizliðimizin aðýdý kadar uzak !

Yakardýk kandilleri geceyle birlikte ,karanlýk çöktüðünde köyün göðüne

Sizsizlik burgacýnda unuttuðumuz dokunuþlar þikayetçiydi parmaklarýmýzdan !

Taaaa uzakta ansadýðýmýz yitik dokunuþta býrakmýþtýk gölgemizi… izimizi….. dehlizi !

Eninde sonunda hoþçakal diyecektik birbirimize
Hoþtu kalýþýmýz ! Her birimiz ayrý ayrý birer gölge !

Muammalý bir þarký gözlerimin boþluðunu doldururken içecektim kalbimin kýzýlýnda unuttuðun gölgenin sisini
Dilimiz lâl þehrin gölge ! sinesinde çoðalan suskun kelimelerde hafiflerken
gölgemiz ölü yankýsýyken ...kanadý kýrýk kuþlarýn ütopyasi ! na inat
tanrýsýzlýðýnýn duasýyla kesecektik boynumuza dolanmýþ ipi !

Adsýz ülke ve ölü güvercinlerin kesik baþlarýndan akan kanda canlanan kanatlar,atlar ,albenisinde çoðaldýðýmýz hatýralar ! huzur vermezdi yine !

Ýþte oradaydý hayaleti anýlar !

Sayýklamalar!

Dokunuþun yoksulluðunda var ediyorduk kumu,saati ,zamaný

Kum saatlerini gebe býrakýyorken, Tanrýnýn sessizliðinde kan ve irin !
Ve hercai gözlerin !
Bana bakýyordu !

Gözyaþlarý anlamýný arýyordu
Boþlukta kimsesiz bir geçmiþ yatýyordu !

Zamaný esir ediyorken biz ve dizlerimizin kýrýlganlýðýnda anlarýmýz, adýmlarýmýz sessiz…

susmaya ve durmaya aç bekliyordu göçebe tren garlarýnda adsýzlýk !

mahpus hayallerimizin düþ yüzlerinde sakladýðýmýz mektuplarýn suskunluðunu boþluða ,boþluðu suskunlugumuzun mektubuna býrakiyorduk biz de …
sonra zarflarimiz ,gök usumuzda yankýlaniyordu

bitmiyordu hikâye,
yoksulluðumuz bitimsizdi o gül bahçelerinde !

yesilsu mavili göklerin gölgesinde dinlendiriyordu tanrý
þarkýyý beyazý ve anýyý , yankýyý dinliyordu

Göksevicilerinin
Hiç bitmeyen yollarýna uzanýyordu kollarý! Sonra
sesimizdeki kýrýk yanký ! ya uzanýyordu sesinde açan gül !

Bileklerimizi buduyordu ellerimizden
Kan kokuyordu vaad edilen cennetteki gül kanatlý atlarýn prangalarý !

Merhametini mavi denizde aldýðýmýz nefesi hatýrlýyorduk yeniden !
Bir es olacaktý hani tüm hayat ! Bir es sessizliðimin dikenli goncasinda_ ses ! Olacaktýkölümsüzlükte !

Prangalarýmýz sýkýyorken etimizi ve kandillerimizdeki ay yine de gülümsüyorken bize , göz göze geldiðimiz yabancý aynalarda duracaktý hani yüzümüz, özlem sandýðýmýz suretlerimizde giz ! Duracaktý yine !
Gülümseyecekti ?

Kýrýk ve yaþlý
buruþuk o gömleðin sahibinin
Parmaklarý yok desem
Elleri nerede diyecektiniz hani !
Demediniz ! Bitmediniz !

Üzümler bað bozumlarý ve þarabýn kallavi kokusunda an vardý
Bilemeyeceksinizi yüreðimde söylemiþtim
Duymadýnýz
Duyamazdýnýz !

Kan gibi üryan yalnýzlýðýmýzýn iyilik hallerinde
O Yitik unutusu saklardýnýz

Tek celsede boþanan zamanda an !

Ve bizi mahzenlerde unutan umman

Tanrý suretinde þahmeran sevdalarda kaldý !

Ayrýksý hayal , mavi s/es
Yok mu tek bir hatýran diye seslenen güz !
Vardý dehlizlerinde yalnýzlýk ilmeðinin !

Yeþil kokan cennet azizesinin parmaklarýnýn tozunda boðulan tek bir tesbih böceði yoktu !
Korkak olmayan !

.==.Hayallerimi dev bir cüce yutmuþtu
Tutkulu bir ceylan gördüðümü hatýrlardým zaman zaman
ve yeþildi orman
güzünde zamaný saklamistik birlikte

Herkes geçmiþin öyküsünü çivilemisti dudaklarýna
Yalnýzlýðýn dallarýnda tomurcuklanan çiçekler beyazdý
Herkes öylesine mutlu !

Düþ bitti
Geyiðin gözlerinde ýþýyor zaman

Söz bitti !

Mavi bir geçmiþin düþsüz uykusundaki fýsýltý kadar büyüyor kulaklarým
Gelecek güdümlü bombalar yakýp yýkmýþ þehirlerimi
Gündüz düþlerinde yarý üryan dolaþýyor melekler
Mavi bir yaðmurda kan nasýl görünürse öyle gösteriyor yüzünügöktanrý

suskunluðunda ýlýk derin ve davetkar bir kuyuda bulunuyor cesedim !

Barýþsever ve hareketsiz uzanmýþým boylu boyunca !
Ah benim nefesim !

Katilimin adý umut
Katli vacip hatýralarýmda kayýp yüzüm
Saklý sözcüklerin dikenli boþluðunda boðuluþ
Kalabalýk sözcüklerde dilim lâl
Sorularým vardý Oysa benim !
Kaybettiklerim !

Yüzüm aynalarda kýrýldý !
*Umutlarým bekleyiþlerde kanlandý gölgeleri kanatlý !
Sonsuzluk ufuk çizgisinde

Bir adam fötr þapkasýný unutmuþ denizde
Sarý kýrmýzý alevli bir sandýða dönüþmüþ kederimde yanýyor külsuatþstoprakvegök olan anýlarým

Varsadýðým her an yok sayarken beni !
Adýmý ! Adýmlarýmý !

sisli bulvarlarin ,ýþýksýz kent gecelerinin uzaðýnda çýðlýk adým/ým ,adýmlarým !

dilimi koparýp bir gül aðacýnýn dibine býrakacaðým

kul olmak o yeþil ormanda her an ,her an ,an be an

Boylu boyunca hür bir sessizliðin kokusunu çekerken damarlarýmdaki kan
Kana kana !
Kanaya kanaya!
Sonsuzca uyuyacaðým !

16 Aralýk 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: