BİR ŞİİRDEN DAHA NE İSTER İNSAN...
Bir vaveyla kundaklanan ve kutsal
Bir baþkaldýrý
Hükmeden neydi de melun mahzun þarkýlar
Iskaladý neþemi?
Bir katre de olsa yalamalýydý yüzümü mutluluk
Þehla gözlerinde yorgunluðun
Adeta sevdiðimde bulutlara dokunduðum
En çok en çok özlemin asaletinde
Titreyen bir yapraktan fazlasýdýr da titrim
Sýðamadýðým kitaplarýn yapraklarýndan
Taþan
Aþkýn aksine sürdüðüm reçel misali
Gibi tatlý bir yorgunluðun da müptelasý.
En çok gölgeme uzak
En çok ruhuma yakýn
Aþka yatkýn bir haletiruhiye
Bir heceden taþan coþku gibi
Çevreleyen evreni
Gel gör ki ne kaldý eskisi gibi?
Sudan sebeplerle aðladýðýmýz günler
Geride kalmýþken.
Geceye ektiðimiz zulüm gibi neþreden
Acýlarla dolu küfemiz
Derdi tasayý unutamadýðýmýz bir evren
Yine saklý ruhumuzda umut
Ufku dahi esir alan karanlýðý bile
Kale almazken
Hele ki düþtüðümüz aþka
Yazdýðýmýz þiirlere sýðýnýp
Sadece yarýnlarý ve hayalleri pohpohladýðýmýz…
Esrik günler
Endamlý gökyüzü
Çivi çiviyi sökerken
Daha kaç aþk eklemeli de zemine
Kaykýldýðýmýz zamanlardan
Uzanýp dokunmak adýna güneþe…
Gece bile aydýnlýk dünden kalan
Her duyguya eklerken bir bir umudu
Bir buse kondururken alnýna saf ruhun da
Gölgeli yolunda seken bir kuþ gibi
Gagalamaksa renklerin tutkusunda
Yanýp sönen bir ýþýktan bile hýzlýca severken
Hem de ezelden.
Tüten o duman
Sevdalý Ýstanbul’un siluetinde
Belki de bir ada vapuru tembelce sürüklenirken
Mavi denizin koynunda
Býçkýn bir i mge ile demir alýp en zirveye
Aþkýn þaþalý ümmeti biz þairlerin
Sönmek bilmez iþte ýþýðý
Kâh hüzne kâh özleme serildiðimiz
Her þiirde hala muzip bir gülücük bahþeden
Bunca rahmet
El ele verdiðimiz kadar da mutluluk
Dileyen ta yürekten.
Makûs talih mi?
Münferit sevgilerde coþan ruhun
Tahliye olduðu o hücreden çýkýp da
Dokunduðu özgürlük ve mavinin
Her tonunda
Yeniden doðmak adýna
Seðiren gözünde yýldýzýn
Bir nutuk daha atmaksa içten gelen
Varsýn adý deliye çýksýn þairin
Hele ki velisi aþkýn
Vedasý hüzne
Varsýn kansýn da en imkânsýza
Yaþamak ne ki?
Yanmakla ve yazmakla iþtigal
Bir þiirden daha ne ister insan?
Hele ki yudumladýðý suda dahi
Yüzen sözcüklerden kendine inþa ettiði o dünya
Çok görünmesin hani kimsenin gözüne…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.