1980 kýþý idi her gün mü yaðmur yaðardý! yaðardý..
Ayaklarým geri geri giderdi Yaðmur hýzlýmý yavaþ mý yaðýyordu aldýrmazdým. Sucuk gibi ýslanýr da üþüdüðümü anlamazdým. Ýþte þu köþeden çýkacak burdan gelir Konuþmasýn isterse sadece yürüsün yanýmda! Gülümser di belki! Yeterdi...
Henüz 16 yaþýnda idim. Karmaþýk duygular kafamý meþgul ederken bedenim yorgun, annemin istekleri ile dolar taþardý.. Çamaþýrlar asýlsýn, yemeðin altýný kýs ütülerde iz býrakma..! Ya gençlik, ya aþk, ya kalbim Onda da iz kalmasýn deðil mi anne!
Boþver! Zaten hiç gelmedi ki.. Ve hiç gelmedi! Hiç!
Aralýk 2020 Ýçimdeki çocuk aðlýyor...
Jale Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.