Ben giderim
Yüklenmiþim sýrtýma da yükümü,
Gidiyorum, bilmediðim bir yere
Yüz sürerken kaptýrdým, da gönlümü,
Ben giderim, düþünceler içinde.
xx
Yoruldum da þu köhnemiþ dünyada,
Bana yer yok, ben anladým bu handa
Madem yer yok, diyor hancý , hanýnda
Çýktým yola ben giderim heybemle
xx
Çaðrýlýrým rüyamda da her gece,
Sabah olur , alýr beni düþünce,
Bastonumu verirler de, elime,
Düþünerek, ben giderim heybemle.
xx
Sabahleyin gün vururken daðlara
Yüz yýkayýp ben düþerim yollara
Bastonumu vura , vura taþlara
Düþünerek ben giderim, heybemle.
xx
Garip Yüksel düþünürken sonunu,
Kaybederdir düþündüðü yolunu
Kaybetmiþte fünyasýnda koyunu
Arayarak yola çýkmýþ heybeyle
Ahmet Yüksel Þanlýer
16 Aralýk 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.